Η... χαμένη και η... νέα ευκαιρία των Ελλήνων εργοληπτών στη Ρουμανία

Δεύτερη ευκαιρία στη Ρουμανία θα αναζητήσουν οι Έλληνες κατασκευαστές, θέτοντας ως στόχο τους νέους οδικούς άξονες που πρόκειται να βγουν στον αέρα προσεχώς μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών.
Τα νούμερα για τη χώρα, όπως παρουσιάζονται στον οδικό χάρτη για τις μεταφορές της περιόδου 2014- 2030 είναι παραπάνω από φιλόδοξα, ωστόσο η μέχρι τώρα εμπειρία έχει διαψεύσει τις αρχικές προσδοκίες Ελλήνων αλλά και άλλων Ευρωπαίων - και πιο εσχάτως και των Κινέζων στη ρουμανική αγορά.
Σύμφωνα λοιπόν με το master plan των αρμοδίων Αρχών του τομέα Μεταφορών, η Ρουμανία χρειάζεται περί τα 656 χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμων και 2.200 χιλιόμετρα δρόμων ταχείας κυκλοφορίας. O νέος σχεδιασμός καλύπτει την περίοδο 2014-2030, και θα έχει πρόσβαση σε κονδύλια της ΕΕ. Ως προς τους πόρους που απαιτούνται έως το 2030, η χώρα θα πρέπει να πληρώσει περί τα 6,2 δισ. ευρώ για τους αυτοκινητοδρόμους και περί τα 17,5 δισ. ευρώ για τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας.
Μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν κατασκευαστεί οι αυτοκινητόδρομοι Sibiu – Brasov (105 χλμ.), Ploiesti – Comarnice (49 χλμ), Craiova – Pitesti (115 χλμ), Brasov – Bacau (158 χλμ), Gilau – Bors (177 χλμ) και Comarnic – Brasov (54 χλμ). Το νέο master plan περιλαμβάνει 16 projects για δρόμους ταχείας κυκλοφορίας- σημειωτέον ότι μέχρι σήμερα η Ρουμανία έχει 644 χιλιομέτρων αυτοκινητοδρόμων αλλά καθόλου δρόμους ταχείας κυκλοφορίας.
Η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών είχε θέσει ως στόχο συνολικά την ολοκλήρωση 2.440 χλμ. έως το 2020 ωστόσο οι στόχοι που έχουν τεθεί από τη νέα ηγεσία του υπουργείου έχουν αναθεωρηθεί προς τα κάτω σε πιο... ρεαλιστικά επίπεδα αναφέροντας περίπου 600 χλμ. επιπλέον αυτοκινητοδρόμων έως το 2020.
Παρά τα μεγαλεπήβολα σχέδια, η ρουμανική αγορά δε φημίζεται ιδιαίτερα στον τομέα των συγχρηματοδοτούμενων έργων, αν ληφθούν υπόψη και οι πολυετείς καθυστερήσεις ως προς τις αναθέσεις νέων έργων και οι εμπλοκές που έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί. Εξ' ου άλλωστε και οι περιορισμένες πλέον προσδοκίες των Ελλήνων κατασκευαστών, οι οποίοι κατέβηκαν σε διαγωνισμούς στο απώτερο παρελθόν (ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΓΕΚ- ΤΕΡΝΑ, J&P ΑΒΑΞ κ.τ.λ.) έχοντας αυξημένες βλέψεις για τη ρουμανική αγορά, που όμως στη συνέχεια διαψεύστηκαν.
Από αυτούς που έχουν επιμείνει πιο πολύ, χαρακτηριστική είναι η εμπειρία του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ο οποίος είναι αυτός με τη μεγαλύτερη παρουσία σήμερα σε σύγκριση με τους άλλους Έλληνες εργολάβους στη ρουμανική αγορά και πιο πρόσφατα έχει ορισθεί ανάδοχος - από κοινού με τη γαλλική Vinci και την αυστριακή Strabag - για τον αυτοκινητόδρομο Comarnic- Brasov. Πρόκειται για το γνωστό έργο του 1,2 δισ. ευρώ (η διάρκεια της σύμβασης παραχώρησης για το έργο είναι 29 χρόνια), το οποίο όμως προωθείται αισίως κατά την τελευταία δεκαετία και θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει από τον Απρίλιο του 2014 προκειμένου να ολοκληρωθεί το 2017, ωστόσο ακόμη δεν έχει υπογραφεί η σχετική σύμβαση. Ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ είχε... ξανααναλάβει το έργο το 2009, επίσης σε κοινοπραξία με την Vinci, ωστόσο, η κατασκευή ποτέ δεν προχώρησε λόγω των προβλημάτων χρηματοδότησης. Μία πενταετία νωρίτερα, η Vinci είχε αναλάβει και πάλι κομμάτι του έργου, το οποίο όμως ''κόλλησε'' λόγω πολιτικών αντιπαραθέσεων.
Παρά τα προβλήματα πάντως, ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ δε φαίνεται να εγκαταλείπει την προσπάθεια για ισχυρότερο παρών στη ρουμανική αγορά και βλέψεις για συμμετοχή στο συγχρηματοδοτούμενο έργο, προϋπολογισμού 2 δισ. ευρώ, για το διαγωνισμό μελέτης, κατασκευής χρηµατοδότησης, λειτουργίας και συντήρησης της Νότιας Περιφερειακής Λεωφόρου Βουκουρεστίου (μήκους 48 χιλιομέτρων), παράλληλα με τη λειτουργία και τη συντήρηση των τμημάτων Βουκουρέστι - Κονστάντζα και Κραϊόβα - Πιτέστι